Bye Project, Welcome Tanzania
Blijf op de hoogte en volg Laura
17 December 2013 | Mali, Kénia
Deze 3 maanden zijn echt ontzettend snel gegaan. Nu alweer afscheid genomen van alle lieve mensen die we hebben leren kennen in Kenia en bij ons project. Maar gelukkig, is ons avontuur nog niet afgelopen. Loes en ik gaan nu verder naar Tanzania, Zanzibar, Mombasa en uiteindelijk weer terug naar Nairobi waar we het vliegtuig weer terug naar Nederland nemen. Ik ben blij dat ik de laatste weken nog kan genieten van de zon!
We zijn de laatste weken druk geweest op het project. Vooral voor onze schoolopdracht, een onderzoek. Daarnaast hebben we van een sponsorgroep in Nederland de opdracht gekregen tekeningen uit te delen die kinderen in Nederland hadden gemaakt. Deze tekeningen hebben we aan weeskinderen in Kenia gegeven. Aan hen hebben we ook gevraagd of ze nieuwe tekeningen wilde maken voor Nederland. Erg indrukwekkend om bij deze armoedige mensen langs te gaan. Ze leven in erg kleine huisjes, soms met 6 weeskinderen en een oma. En ze delen dan 1 of 2 bedden met zijn allen. Dat soort dingen kan je je echt moeilijk voorstellen.
Een aantal vrienden in Nederland hadden voordat ik naar Kenia ging, mij geld mee gegeven om hier goed te gebruiken, waaronder een groot deel van Jolanda en Wim. Van het geld heb ik dekens en zeep gekocht voor de mensen die HIV positief zijn en daarnaast vaak enkel een matje hebben om op te slapen. Het is prachtig om dit aan deze mensen te geven, zij zijn daar zo blij mee! Degene die hebben geholpen dit bedrag bij elkaar te krijgen, heel erg bedankt. En namens de mensen hier: ‘God blessyou!’. Daarnaast heb ik voor een kleuterschool, waar ook erg arme kinderen op zitten, posters gekocht voor aan de muur. Posters met het alfabet, menselijk lichaam, cijfers, etc. Veel van deze kinderen worden naar deze school gestuurd, omdat ze hier dan eten krijgen. Voor de ouders is het anders te duur als ze zelf eten voor de kinderen moeten kopen.
In de weekenden hebben we het druk gehad met het bezoeken van deze mensen thuis, want iedereen wilde natuurlijk graag ‘mzungu’s’ (blanke) op visite krijgen. We zijn onder andere op kraamvisite geweest. En als je wordt uitgenodigd om te lunchen, wordt er van je verwacht dat je veel, maar dan ook echt veel eet. Na het eten van een vol bord met rijst, wordt er gezegd: ‘I hope sothatyou want toeat more!’. Dus, zo beleefd als ik ben, schep ik nog maar een vol bord op.
Ik heb in mijn vorige verslag ook verteld dat er een Nederlands stel (Ria en Fred) hier in Kenia is. Met hen zijn we een aantal keer op pad geweest. Dat zijn erg gezellige momenten geweest. We zijn met hen naar Homa Bay gegaan, bij het victoria meer. Ook naar totaal niet toeristische, maar erg leuke dorpjes, waar ik een hele gave stalen koffer heb gekocht. Het voordeel is dat ik 2 koffers mee terug mag nemen. Deze kan ik nu dus mooi vullen met souvenirs.
Ria en Fred waren ook onze helden in nood, toen we onverwachts een telefoontje kregen van een meisje. Bij haar werd haar visum niet verlengd. Wij moesten ook ons visum verlengen. We hebben even in spanning gezeten of we nu wel of niet het land uit zouden worden gezet. Als dit het geval was geweest, zouden we Oost Afrika moeten verlaten. We hadden al gepland, dat we dan een retour vliegticket naar Djibouti zouden kopen, een land waar ik eerder nooit van had gehoord. Uiteindelijk bleek het verlengen van ons visum geen probleem te zijn en mogen we legaal blijven in Oost Afrika.
Ja, en niet te vergeten, Sinterklaas is hier ook in Kenia geweest. Loes en ik hadden lootjes getrokken. En heel verrassend, ik had Loes! We hebben er een erg gezellige avond van gemaakt. Pepernoten, bier, gedichten en cadeautjes.
En als klap op de vuurpijl, is Loes ook nog volwassen geworden hier in Kenia! Dit hebben we natuurlijk gevierd. Overdag hebben we 2x op het terras gezeten, eerst met collega’s en daarna nog met het Nederlandse stel. Ik had de broeders gevraagd bier te kopen, cake te maken en pannenkoeken als feestmaaltijd. ’s Avonds om 20.00 uur kwamen alle broeders bij elkaar met ons om gezellig wat te drinken. De cake wordt op tafel gezet, maar voor deze gegeten mag worden, moet er eerst gedanst en gezongen worden rondom de cake. Loes mag dan de cake aansnijden, het mooiste was, dat ze op de cake hadden geschreven: ‘Happy birthday Louis!’.
De laatste dagen van ons verblijf in Mosocho is de broer van Loes nog met een vriend langs gekomen. We hebben hen het project laten zien, zijn even naar het dorpje geweest en zij zijn vanmorgen al richting Tanzania gegaan.
Loes en ik vertrekken morgen naar Tanzania, Arusha.
Even nog een nieuwtje, ik kom niet 8 januari terug in Nederland. Want onze vlucht is gewijzigd, wij moeten een dag en een nacht in Egypte blijven. Dus we komen 9 januari terug in Nederland.
Lieve groetjes!
We zijn de laatste weken druk geweest op het project. Vooral voor onze schoolopdracht, een onderzoek. Daarnaast hebben we van een sponsorgroep in Nederland de opdracht gekregen tekeningen uit te delen die kinderen in Nederland hadden gemaakt. Deze tekeningen hebben we aan weeskinderen in Kenia gegeven. Aan hen hebben we ook gevraagd of ze nieuwe tekeningen wilde maken voor Nederland. Erg indrukwekkend om bij deze armoedige mensen langs te gaan. Ze leven in erg kleine huisjes, soms met 6 weeskinderen en een oma. En ze delen dan 1 of 2 bedden met zijn allen. Dat soort dingen kan je je echt moeilijk voorstellen.
Een aantal vrienden in Nederland hadden voordat ik naar Kenia ging, mij geld mee gegeven om hier goed te gebruiken, waaronder een groot deel van Jolanda en Wim. Van het geld heb ik dekens en zeep gekocht voor de mensen die HIV positief zijn en daarnaast vaak enkel een matje hebben om op te slapen. Het is prachtig om dit aan deze mensen te geven, zij zijn daar zo blij mee! Degene die hebben geholpen dit bedrag bij elkaar te krijgen, heel erg bedankt. En namens de mensen hier: ‘God blessyou!’. Daarnaast heb ik voor een kleuterschool, waar ook erg arme kinderen op zitten, posters gekocht voor aan de muur. Posters met het alfabet, menselijk lichaam, cijfers, etc. Veel van deze kinderen worden naar deze school gestuurd, omdat ze hier dan eten krijgen. Voor de ouders is het anders te duur als ze zelf eten voor de kinderen moeten kopen.
In de weekenden hebben we het druk gehad met het bezoeken van deze mensen thuis, want iedereen wilde natuurlijk graag ‘mzungu’s’ (blanke) op visite krijgen. We zijn onder andere op kraamvisite geweest. En als je wordt uitgenodigd om te lunchen, wordt er van je verwacht dat je veel, maar dan ook echt veel eet. Na het eten van een vol bord met rijst, wordt er gezegd: ‘I hope sothatyou want toeat more!’. Dus, zo beleefd als ik ben, schep ik nog maar een vol bord op.
Ik heb in mijn vorige verslag ook verteld dat er een Nederlands stel (Ria en Fred) hier in Kenia is. Met hen zijn we een aantal keer op pad geweest. Dat zijn erg gezellige momenten geweest. We zijn met hen naar Homa Bay gegaan, bij het victoria meer. Ook naar totaal niet toeristische, maar erg leuke dorpjes, waar ik een hele gave stalen koffer heb gekocht. Het voordeel is dat ik 2 koffers mee terug mag nemen. Deze kan ik nu dus mooi vullen met souvenirs.
Ria en Fred waren ook onze helden in nood, toen we onverwachts een telefoontje kregen van een meisje. Bij haar werd haar visum niet verlengd. Wij moesten ook ons visum verlengen. We hebben even in spanning gezeten of we nu wel of niet het land uit zouden worden gezet. Als dit het geval was geweest, zouden we Oost Afrika moeten verlaten. We hadden al gepland, dat we dan een retour vliegticket naar Djibouti zouden kopen, een land waar ik eerder nooit van had gehoord. Uiteindelijk bleek het verlengen van ons visum geen probleem te zijn en mogen we legaal blijven in Oost Afrika.
Ja, en niet te vergeten, Sinterklaas is hier ook in Kenia geweest. Loes en ik hadden lootjes getrokken. En heel verrassend, ik had Loes! We hebben er een erg gezellige avond van gemaakt. Pepernoten, bier, gedichten en cadeautjes.
En als klap op de vuurpijl, is Loes ook nog volwassen geworden hier in Kenia! Dit hebben we natuurlijk gevierd. Overdag hebben we 2x op het terras gezeten, eerst met collega’s en daarna nog met het Nederlandse stel. Ik had de broeders gevraagd bier te kopen, cake te maken en pannenkoeken als feestmaaltijd. ’s Avonds om 20.00 uur kwamen alle broeders bij elkaar met ons om gezellig wat te drinken. De cake wordt op tafel gezet, maar voor deze gegeten mag worden, moet er eerst gedanst en gezongen worden rondom de cake. Loes mag dan de cake aansnijden, het mooiste was, dat ze op de cake hadden geschreven: ‘Happy birthday Louis!’.
De laatste dagen van ons verblijf in Mosocho is de broer van Loes nog met een vriend langs gekomen. We hebben hen het project laten zien, zijn even naar het dorpje geweest en zij zijn vanmorgen al richting Tanzania gegaan.
Loes en ik vertrekken morgen naar Tanzania, Arusha.
Even nog een nieuwtje, ik kom niet 8 januari terug in Nederland. Want onze vlucht is gewijzigd, wij moeten een dag en een nacht in Egypte blijven. Dus we komen 9 januari terug in Nederland.
Lieve groetjes!
-
17 December 2013 - 19:00
Miriam:
Jullie laatste verslagje alweer. Heerlijk om jullie straks weer in ons koude landje te mogen zien.
De cake van de broeders.....mmmm daar is niets mis mee. Was erg lekker. En leuk dat ze die ook voor "Louise" hebben gemaakt. Het geld is echt super goed besteed. Liefs. Miriam xxx -
17 December 2013 - 19:03
Jose:
Sjonge wat een mooi verslag weer en wat hebben jullie veel gezien.Wel moeilijk denk ik om zoveel armoede te zien maar wel fijn dat je ook nog veel hebt kunnen doen voor hen ,ook dankzij mensen uit Nederland.
Echt super !! Nou geniet nog van de laatste weekjes en de laatste zon (want die is hier niet veel ) !!Veel plezier nog xxx
-
17 December 2013 - 21:27
Laura:
Hoi lieve Laura,
Tja, 3 maanden vliegen natuurlijk voorbij! Bijzonder om te lezen wat je gedaan hebt voor die mensen. En natuurlijk de ervaring op zich niet te vergeten! Leuk dat jullie alles nog aan de broer van Loes hebben kunnen laten zien. Ben benieuwd naar al je verhalen, je zal er wel niet uitgepraat over raken als je terug bent.
Geniet nog van de komende 3 weken in het prachtige Afrika! Tot snel.
XXX Laura
-
17 December 2013 - 21:29
Laura:
Ohja en dan nog iets, ik heb met heel veel plezier je verslagen gelezen! XXX Laura -
17 December 2013 - 21:47
Jolanda:
Hoi Laura,
Wat heerlijk weer om te lezen.
Fijn dat je het geld zo goed hebt kunnen besteden.
Ben erg benieuwd naar je live verhalen als je weer thuis bent, dan kun je je beleving toch nog beter vertellen, al komt het in je verhalen hier ook al wel goed tot zijn recht.
Nog heeeeel veeeeeel plezier in jullie laatste weken in afrika en tot snel
xx jolanda en wim -
18 December 2013 - 08:10
Yvonne Klein Tank:
Hallo Laura,
Prachtig verhaal weer ! Ja, onze dochter 21 jaar en nu volwassen ! Wat fijn dat je van alles voor haar had georganiseerd! Ze had een super mooie dag gehad, zei ze. Bedankt Laura.
Geniet volop van jullie laatste weken, Fijne Kerst op Zanzibar en we zien elkaar op 9 Jan. 2014
Groetjes en liefs Yvonne -
18 December 2013 - 08:18
Anna:
Lautje, ik ben echt super trots op je! Toppper ;) tot snel! Xx -
18 December 2013 - 08:58
Pim:
Hey Laura- Heel mooi verhaal, veel plezier op je reis! Gr, Pim. -
19 December 2013 - 21:49
Irene Haverbeke:
Hoi Laura en Loes.
Wat een belevenis moet het geweest zijn voor jullie, geniet nog van jullie reis de komende weken. En een goede vlucht naar Nederland. Gr. "tante" Irene... -
20 December 2013 - 18:23
Henriette:
hoi laura.
Leuk om weer een verslag van je te lezen.Weer een hoop mee gemaakt en veel reizen en gezien.Ik wens jullie fijne feestdagen en jaarwisseling.Laura ook nog gefeliciteerd met de verjaardag van Niek.En tot ziens
Groetjes Henriëtte.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
